Evet ben aşşırı tembelim, uyuşuğum, uykucuyum, oyalanma delisiyim, erteliyiciyim, vs. vs. Çünkü neredeyse bir buçuk yıl geçmiş ve blog sahipsiz kalmışşşş! Açıp herkesin bloglarını okuyorum, fikir ediniyorum, imreniyorum, "e artık sen de yaz diyorum," fikirlerimi bana hatırlatsın diye taslaklara kaydettiğim blog başlıklarıma bakıyorum, ama yok efendim o yazılar yazılmıyorrr! Evde bir defterim var sevdiğim bir arkadaşımın aldığı, bir zaman ona ne güzel yazmışım dertlerimi, beklentilerimi, yeni yılda yapmam gerekenleri. Hatta bir de liste çıkarmışım, neredeyse 20 madde var yeni yılda yapmam gereken (Bu yeni yıl da yanlış hatırlamıyorsam 2013 oluyor, o derece!). Ne listedeki yapılacaklar tamamlanmış, ne de o deftere bir daha el sürülmüş. Mütemadiyen bu haldeyim a dostlar:
Bazen yatağa girdiğimde, yolda, sokakta aklıma cümleler, fikirler geliyor. "Vay be sen de yazarlar gibisin ha, olmadık zamanlarda ne düşünceler geçiyor kafandan," diyorum. Ama yine hayatımın baş kahramanı uyuşukluk ya "Hadi uyu şimdi sabah hatırlarsın," diyerek ben uyutuyor ya da yolda sokakta "Hadi gideceğin yere geç kaldın," diye itekliyor.
Bunun bir çaresi varsa bana bir el atın dostlar, arkadaşlar. Bir insan tembellikten nasıl kurtulur? Elektrik yesem, başıma saksı düşse, araba çarpsa falan işe yarar mı sizce? Hayır o şoktan Türkçe'yi unutup Svahilice falan konuşurum diye de korkmuyor değilim, o ayrı :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder